کیهان شناسی
این مطلب به موضوع “ کیهان شناسی” می پردازد. آیا به دنبال اطلاعاتی درباره این مطلب هستی ؟ پس این مطلب را با دقت مطالعه کن و نظرت را در انتهای متن برای ما بنویس.
کیهان:
کیهان شناسی اطلاعاتی درباره کیهان هست و در معنا گسترده تر نتیجه های بسیار گوناگونی را در خود جای می دهد اعم از: علمی، مذهبی و فلسفی.
کلمه کیهانشناسی برای اولین بار در سال ۱۶۵۶ در توماس و در سال ۱۷۳۱ فیلسوف آلمانی کریستین وولف در کیهان به کاررفت. کل کیهانشناسیها سعی برای درک هر چه بهتر نظم ضمنی در دل کل دنیا دارند. به این ترتیب بیشتر ادیان و نظام های فلسفی دارای کیهان شناسی اند.

نوع فیزیکی
هنگامی که کیهان شناسی بدون شرط استفاده می شود، اغلب به کیهان شناسی فیزیکی دلالت می کند، مگر اینکه زمینه روشن کند که معنای متفاوتی در نظر گرفته شده است. کیهانشناسی باستانی یونان باستان شاخهای از متافیزیک است که با طبیعت جهان سر و کار دارد.
ادیان در کیهان
باورهای مذهبی یا اسطورهای, جسمی از اعتقادات براساس متون افسانهای, مذهبی و… حتی روایات مربوط به شکلگیری و آخرت شناسی است، در علم نجوم آن مربوط به مطالعه عالم است .
کیهانشناسی فیزیکی مطالعه منشا جهان قابل مشاهده ، ساختار و پویایی مقیاس بزرگ آن و سرنوشت نهایی جهان، از جمله قوانین علم است که این مناطق را اداره میکنند .

توسط دانشمندان، مانند اختر شناسان و فیزیکدانان، و همچنین فلاسفه مانند علومی که ماوراء طبیعی است، فیلسوفان فیزیک و فلاسفه فضا و زمان مورد بررسی قرار میگیرد .
به دلیل این حوزه مشترک با فلسفه، نظریهها در کیهانشناسی فیزیکی شامل هر دو گزاره علمی و غیر علمی است و ممکن است به فرضیاتی که قابل آزمایش نیستند وابسته باشد.
کیهانشناسی فیزیکی شاخهای از ستارهشناسی است که به کل جهان مربوط میشود .
کیهانشناسی فیزیک مدرن تحت تسلط تیوری بیگ بنگ است که تلاش میکند فیزیک نظری و فیزیک ذرات را کنار هم قرار دهد؛ به طور خاص پارامتری کردن بیگ بنگ با ماده تاریک و انرژی تاریک، شناخته شده به عنوان مدل CDM نامیده میشود. متخصص نظری دیوید ان، پخش کیهانشناسی را به عنوان یک ” علم تاریخی ” توصیف کردهاست زیرا ” هنگامی که به فضا نگاه میکنیم، به زمان به خاطر طبیعت محدود سرعت نور به عقب نگاه میکنیم .
فرد هویل که یک ستاره شناس انگلیسی است، اماده به قبول کردن نظریه انفجار بزرگ نبوده و نیست و همیشه آن را مسخره می کرد.
همچنین او اعتقاد به یک اصل کامل داشت و آن ستاره شناسی بود و سال 1948 اقرار کرد که هستی در هر وقت و هر جایی که مورد آزمایش قرار بگیرد باید یکسان به نظر برسد به معنای ساده تر، دنیا حالتی پایدار دارد.
منظور هویل پدید آمدن مداوم ماده در دورتادور فضا هست که باعث به وجود ـآمدن بالانس در انبساط دنیا شده و حالت پایای آنرا حفظ میکند.
نظریههای پر تکراری در پیدایش هستی مانند نظریه انفجار بزرگ (Big Bang) وجود دارد.
بر طبق این نظریه که جز قابل درک ترین نظریه ها در پیدایش دنیا هست، تمام ماده و انرژی که الان در دنیا وجود دارد، قبل ترها در گوی بسیار ریز بینهایت سوزان ولی با چگال عالی متمرکز بوده است.
این آتشگوی ریز در حدود 15 میلیارد سال پیش منفجر شده و کل مواد در فضا پخش شده است.

گذر زمان این پراکندگی بیشتر و بیشتر شد. تراکم تودههایی از این مواد در ناحیه های گوناگون باعث پدید آمدن ستارگان و کهکشان ها در فضا گردید، ولی گسترش آن هنوز که هنوزه در جان است.
منبع مطالب از کتابی با عنوان ” شناخت کیهان” با نام لاتین (Understanding the universe) که نویسنده آن جیمز سیبورن است.
اثری از جیمز سیبورن با نام لاتین (James Seaborn) هست که با ترجمه از علی فعال پارسا و محمدفرهاد رحیمی ، توسط انتشارات چاپ شده است.
آیا این مطلب را دوست داشتی؟ این مطلب در بخش ” مطالب روز” نوشته شده است نظرت راجع به موضوع ” کیهان شناسی” و یا هر سوالی درباره ی مطلب را داشتید با ما همراه باشید و در انتهای سایت، در بخش دیدگاهها برای ما بنویسید.
به روزترین مطالب را در سایت نظرفا جستجو کنید. کافیست عبارت مد نظر خود را در قسمت جستجوی سایت نظرفا جستجو کنی و به روزترین آنها را بخوانی.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.