عینک آفتابی چگونه اختراع شد؟
نور خورشید و اشعه های ماورا بنفش خورشید باعث آسیب های چشمی و آزار چشم می شود، بنابراین استفاده از عینک آفتابی می تواند از چشمان در مقابل نور خورشید محافظت کند، عینک آفتابی امروزی علاوه بر نور خورشید، چشم را از آسیب سایر نورهای مرئی با انرژی زیاد نیز حفظ می‌کند. و علاوه براین موارد یکی از موارد مد و فشن بکار می‌رود. اما آیا می دانید این وسیله بسیار مهم و کاربردی چگونه اختراع شد؟
۲۰۰۰ سال پیش توسط اسکیموها (که به آنها اینوئیت می‌گفتند مردمانی که در نواحی قطب شمال در محدوده‌ی دانمارک، آمریکا و کانادا زندگی می‌کنند) به منظور محافظت از چشمانشان در برابر نور منعکس شده از برف استفاده می شد و همچنین آنها را قادر می ساخت تا شکارشان را در مه دیده و شکارشان کنند!
برخی منابع نیز اولین عینک آفتابی را به روم باستان نسبت می دهند و می گویند امپراطور نرو برای تماشای دعوای گلادیاتور ها از سنگ های زمرد جلا داده شده استفاده می کرد.
عینک آفتابی آنها از جنس عاج سفید و پهن شده بود همچنین ممکن بود با توجه به اقلیم، از شاخ گوزن، استخوان و چوب تراشیده‌ی درختان استفاده شود. شکافی باریک نیز برای دیدن در آن تعبیه می‌شد. این شکاف البته متمرکز شدن دید و بهبود بینایی را نیز به ارمغان می‌آورد
در قرن دوازدهم میلادی برخی از قضات چینی و افراد ثروتمند از نوعی محافظ استفاده می‌کردند. و علت استفاده این بود که مسئولین سیاسی و افراد سرشناس احساسات خود را پشت عینک از طریق چشمانشان پنهان کنند و قضات ضمن سوال از متهم احساسات خود را پنهان کنند. این محافظ از صفحات مسطح ساخته شده از عدسی‌های کوارتز دود اندود بود. اما در هر حال چشم آنها را از نور حفظ می‌کرد.
اولین عینک آفتابی در ایران کی وارد شد؟
در دوره قاجاریه ناصرالدین شاه اولین فرد ایرانی بود که به واسطه سفرهای برون مرزی که داشت با عینک آفتابی آشنا شد و در دوران پهلوی استفاده از عینک آفتابی در ایران رواج زیادی پیدا کرد و به غیر از موارد پزشکی در صنعت مد و فشن کاربرد بسیاری پیدا کرد.
